Als puber at ik alles wat los en vast zat, ik was altijd slank en had nooit echt klachten. Een jong lichaam is nog vrij flexibel, maar op een gegeven moment was de rek op. De ongezonde voeding en de bijkomende mentale stress zorgden ervoor dat ik de ene na de andere klacht kreeg en uiteindelijk lichamelijk en mentaal aardig in de knoop kwam met mezelf. Niemand kon me echt helpen, bij artsen kreeg ik vaak een onterecht stempel opgedrukt en ik wist niet meer waar ik het nog moest zoeken.
Uiteindelijk kwam ik bij een Orthomoleculair Therapeut terecht en zij heeft me een heel eind op weg geholpen. Inclusief het idee voor een opleiding die aansloot bij de dingen die mij interesseerden.